با صدای غصبی عزیز جون چشمام به زور باز شدن:

- آخه دختر مگه خواب جا کردی؟ ساعت دوازده ظهره! پاشو اینقدر که خوابیدی می ترسم زردی بگیری! رنگت زرد شده. دم اذون ظهره پاشو مادر ... خوب نیست دم اذون خواب باشی.

خواستم پتو را روی سرم بکشم که عزیز پتو را چنگ زد و گفت:

- ا هر چی هیچیش نمی گم پرو می شه. پاشو این دوستاتم هزار بار بهت زنگ زدن. می گن گوشیت خاموشه. این گوشیو بابات برات خریده که خاموش کنی؟ مادر یه وقت یکی کار مهم بات داشته باشه.

خیر فایده نداشت! هر چی گوشمو توی بالش فشار می دادم و چشمامو محکم تر روی هم فشار می دادم که خواب نازنینم نپره فایده ای نداشت. درد اجبار چشم گشودم و عنق نشستم لب تخت. عزیز تند تند در حال جمع آوری تنقلات و لباس های ریخته شده کف اتاق بود و در همان حال غر هم می زد. هرچقدر هم که صبح ها بی حوصله بودم و حوصله کسی را نداشتم حوصله عزیز جون رو داشتم. بلند شدم و بلند گفتم:

- سلام عزیز جون ... صبحت بخیر ...

- سلام به روی ماه نشسته ات. برو دست و صورتتو بشور صبحونه ات هم روی میز آشپزخونه اس ... اگه میلت می کشه بخور اگه هم نه که وایسا یه باره ناهار بخور.

بی حرف از اتاق خارج شدم و به سمت آشپزخانه رفتم. تکه ای نان خشک از روی میز برداشتم و خرچ خرچ جویدم. از آشپزخانه بیرون آمدم و روی کاناپه جلوی تی وی ولو شدم و با کنترل شروع کردم این کانال اون کانال کردن. پی ام سی داشت موزیک ویدئوی شادمهر آهنگ حالم عوض شده رو می داد. عاشقشششش بودم. صداشو تا ته زیاد کردم و پامو دراز کردم و روی میز گذاشتم. فکرم عجیب مشغول بود. بابا که آب پاکی رو ریخته بود روی دستم. باید خودم یه کاری می کردم. ولی آخه چی کار؟ هر چی هم که طلاهامو می فروختم و پول رفتن رو جور می کردم آخرش نیاز به اجازه بابا داشتم. اهل قاچاقی رفتن و این حرفا هم نبودم. همینم مونده بود برم و بیفتم دست یه آدم نا اهل. پس چه خاکی باید تو سرم می ریختم. اصلاً حواسم به آهنگ نبود مدام توی ذهنم داشتم نقشه می کشیدم. باید بابا رو راضی می کردم ولی آخه به چه قیمتی. اینقد توی فکر فرو رفته بودم که متوجه صدای زنگ نشدم. یکی دستش را روی زنگ گذاشته بود و قصد برداشتن نداشت. از داد و هوار عزیز متوجه شدم و پردیم آیفون رو برداشتم:

- کیه؟

صدای عصبی بنفشه بلند شد:

- عزرائیل!

- شرمنده ما جون به عزیرائیل نمی دیم.

- به من می دی ... یالا درو باز کن که اومدم جونتو بکشم بیرون

- از کجام؟

- از تو حلقت دختره منحرف! فکر کردی از کجات می کشم بیرون؟ تو باید ناکام از دنیا بری. وا کن این درو تا جرش ندادم!

خنده ام گرفت و درو باز کردم. اینقدر عصبی شده بود که می خواست درو جر بده!!!! چیزی طول نکشید که شبنم و بنفشه پریدن روی سرم:

- نکبتتتت چرا ماس ماسکت خاموشه؟ فکر کردی من دوست پسرتم که گوشیو خاموش کنی برات دق مرگ شم؟

خندیدم و گفتم:

- ای بابا! چته؟ چرا رم کردی؟ جفتک نزنی یه وقت!

- برای چی دیشب تاحالا گوشیتو خاموش کردی؟

- می خواستم لالا کنم می دونستم شما دو تا نمی ذارین. گوشیمو خاموش کردم که راحت بخوابم

شبنم خیز گرفت و گفت:

- حالا ما شدیم مزاحم؟ حالا نشونت می دم مزاحم کیه. شبنم بیارش ...

کشان کشان مرا به سمت زیر زمین کشیدند. هر چه جیغ و داد می کردم فایده ای نداشت. در زیر زمین را باز کردند و هر سه وارد شدیم. آب استخر از تمیزی مثل آینه شفاف بود. هر دو با هم مرا به سمت استخر کشیدند و هلم دادند توی آب. فرو رفتم زیر آب و چند لحظه نفسم بند آمد. خدا رو شکر شنا بلد بودم. ولی لباس هایم سنگین شده بود و شنا را برایم سخت می کرد. با بدختی خودم را به پله ها رساندم و بالا رفتم. شبنم و بنفشه داشتم هر هر می خندیدند. موهایم را از توی صورتم کنار زدم و در حالی که لباس هایم را از تنم در می آوردم گفتم:

- تا حالا کسی بهتون گفته عوضی!؟

شبنم گفت:

- نه والا!

- عوضیــــــــــــا! نمی گین خفه می شم؟ مهلت نمی دین آدم لباسشو در بیاره.

- حقت بود. می دونی دیشب تاحالا چقدر نگرانت شدیم. دیگه صبح زنگ زدیم خونه تون که عزیزت گفت خواب تشریف دارین.

با حوله ای که روی صندلی های کنار اسختر افتاده بود بدنم را خشک می کردم که شبنم سوتی زد و گفت:

- تا حالا لختتو ندیده بودم ...جونم هیکل!

حوله را پیچیدم دور خوردم و گفتم:

- درددددد! بیشعور ندید بدید. نگاه نکنین!

بنفشه اومد کنارمو و گفت:

- هر کی رو بتونی رنگ کنی منو نمی تونی! بگو چرا دیشب گوشیتو خاموش کردی؟ چرا حوصله نداشتی.

بنفشه از خواهر به من نزدیک تر بود. من می گفتم ز آب زاینده رو سر می کشید و بر می گشت. محال بود حالم را نفهمد. باید با دوستانم مشورت می کردم سه فکر بهتر از یک فکر بود. هر چند که بعید هم می دانستم آنها با این مغزهای فندقی شان چیزی بیشتر از من به ذهنشان برسد. آهی کشیدم و در حالی که روی صندلی می نشستم گفتم:

- دیشب با بابام حرف زدم.

گوش های بنفشه و شبنم عین رادار دراز شد و این طرفم و آن طرفم چهارزانو روی زمین نشستند و همزمان گفتند:

- خب؟

- خب نداره ... از اولم معلوم بود چی می شه

- نذاشت؟

- نه ... گفت نمی شه!

- اگه میذاشت جای تعجب داشت.

- حالا می گین چی کار کنم؟

- حالا می خوای چی کار کنی؟

چپ چپ نگاهشان کردم و گفتم:

- منو باش با چه دو تا اسکولی دارم یعنی مشورت می کنم!

بنفشه دستی توی موهایش کشید و گفت:

- آخه چی بهت بگم. با بابات نمی شه در افتاد!

- می دونم ... ولی راه دیگه ای هم برام نمونده.

- بهتره نیروتو صرف یه کار دیگه بکنی.

- چه کاری؟

- راضیش کن اسمتو بنویسه کلاس کنکور که سال دیگه قبول بشی.

- چی می گی بنفشه؟ تو خودتم عین من یه سال پشت کنکور موندی! می دونی چه دردی داره ... حالا انتظار داری من یه سال دیگه هم بمونم؟

- آخه راه دیگه ای نداری! بابای تو خیلی غد و یه دنده اس. عمراً اجازه نمی ده. من می دونم حتی اگه اجازه هم بده خونتو تو شیشه می کنه. نمی ذاره اونور آب یه آب خوش از گلوی تو پایین بره.

- من از اونم غدتر و یه دنده ترم. دختر خودشم! در ضمن اونش مهم نیست. من فقط پام برسه اونور ... بقیه اشو خودم می تونم درست کنم.

- پاسپورتتو گرفتی؟

- پارسال که می خواستیم بریم ترکیه گرفتم. با بابا مشترک بودم ولی چون هجده سالم تموم شده بود مجبور شدم جداش کنم.

شبنم با هیجان گفت:

- وای گفتی هجده سالت تموم شده یاد تولدت افتادم ... کی بود؟

چپ چپ نگاش کردم که گفت:

- چیه؟

- اولا که این وسط چه ربطی داشت؟ به قول معروف کار بد صدادار چه ربطی داره به شقیقه؟ دوما توی قزمیت تولد دوستتو نمی دونی کیه؟

نیشش باز شد و گفت:

- بیست و شش اسفند ... درسته؟

پشت چشمی نازک کردم و گفتم:

- بله.

- تولد می گیری؟ تولد پارسالت خیلی خوش گذشت!

- آره میگیرم. شما پسر ندیده ها بایدم با دیدن اون همه پسر تو تولد من ذوق مرگ بشین.

- خداییش ترسا من موندم با اون همه پسر خوشگل و نانازی که تو فامیل شمان تو چرا تا حالا دست به کار نشدی و یکیشونو تور نکردی.

- نیازی به تور کردن نداره. همه اشون توی تور هستن.

- خب پس بجن...

یه دفعه مثل انسان های برق گرفته ساکت شد. با تعجب گفتم:

- شبنم چت شد یهو؟ برق گرفتت؟

- به خدا که راهش همینه ترسا!

- راه چی؟

- راه رفتنت اونور آب ...

فقط نگاش کردم. سر از حرفاش در نمی آوردم. بنفشه هم با تعجب نگاش کرد و گفت:

- نکنه منظورت اینه که ...

- آره چرا که نه؟ به خدا راهش همینه.

کلافه داد زدم:

- دِ یکیتون اون زبونو تو حلقش بچرخونه و بگه چی تو فکرتونه؟

بنفشه نفسش را با صدا بیرون داد و گفت:

- هیچی به نظر من اصلا گفتن نداره چون تو زیر بار نمی ری. هر چند که راه خوبیه.

دستم را زیر چانه بنفشه گذاشتم و گفتم:

- بنفشه ... من برای رفتن اونور هر کاری می کنم! هر کاری! پس بگین.

بنفشه شانه بالا انداخت و رو به شبنم گفت:

- خودت بگو ... من جرئت ندارم.

اینبار نگاهم به سمت شبنم که با نگاهی مشتاق به من خیره شده بود کشیده شد.

...

 

بعد از چند لحظه زل زدن به من بالاخره دهان گشود و گفت:

- راهش تو شووره!

بر و بر نگاهش کردم. بنفشه پوزخندی زد و گفت:

- می گم فایده نداره ... نگاش کن عین بزبز قندی شد ... الان تا چند لحظه دیگه هم عین آتشفشان می پکه ترکه هاش می خوره تو پوز من و تو ...

سری تکان دادم و گفتم:

- نه جدی من متوجه نشدم ... راهش تو شوهره؟ یعنی چی؟

بنفشه نفس پر صدایی کشید و گفت:

- یعنی اینکه زحمت می کشین می رین شوهر می کنین. اونوقت بابات راحت می ذاره بری ... چرا؟ چون دیگه اختیارت دست یه نفر دیگه است.

چند لحظه به قیافه های چشمک زن بنفشه و شبنم خیره خیره نگاه کردم و سپس به طور ناگهانی منفجر شدم. البته نه از خشم بلکه از خنده. چنان زدم زیر خنده که بنفشه و شبنم پریدند بالا ... اینقدر خندیدم که صندلی از زیر پایم در رفت و ولو شدم کف زمین. با دیدن این صحنه شبنم و بنفشه هم خنده شان گرفت و زدند زیر خنده. هر سه به قدری خندیدیم که بی حال شدیم. کم کم خنده ام تبدیل به لبخند شد و آرام گرفتم شبنم و بنفشه هم همینطور. بنفشه با ته مانده لبخندش گفت:

- حقت بود! چرا بیخود عین دیوونه ها می خندی؟ حالا خنده ما دلیل داشت ولی علت خندیدن تو چی بود؟

- حرفتون برام خیلی عجیب غریب بود ... یه لحظه تصور کردم که دارم شوهر می کنم! همین منو به خنده انداخت.

- خنده داشت؟ آخه دختر کجای شوهر کردن خنده داره؟ من از خدامه یکی بیاد منو بگیره! اونوقت این ...

اخم کردم و گفتم:

- بنفشه سوگند منو یادت رفته؟

بنفشه هم اخم کرد و گفت:

- خاک تو سرت کنم اگه به خاطر یه سوگند ...

- فقط به خاطر اون نیست. خودت هم می دونی که من از همون وقت که به سن بلوغ رسیدم حس کردم که نسبت به جنس مخالف هیچ کششی ندارم ... اون سوگند هم به خاطر همین بود.

شبنم با منگی پرسید:

- چه سوگندی؟

بنفشه گفت:

- یه بار این گور تو گوری سوزن کرد نوک انگشتش و بعد هم گوشه دفتر خاطرات مشترکمونو انگشت زد زیرش هم نوشت سوگند به وفاداری که من تا آخر عمرم به تنهایی خودم وفادار خواهم ماند. هیچ وقت اجازه نخواهم داد هیچ مردی پا به حریم تنهایی ام گذاشته و آن را در هم بشکند!

شبنم خندید و گفت:

- جونم کتابی!

بنفشه هم خندید و گفت:

- همینو بگو ...خودمم اون روز اینقدر بهش خندیدم.

- حالا از این حرفا بگذریم ... به خدا ترسا راهش فقط همینه.

زدم پس کله اش و گفتم:

- آخه اینم حرفه که تو می زنی؟ من می خوام از ایران برم چون می خوام دیگه اسیر بابام نباشم. اونوقت تو می گی شوهر کنم؟ خیلی ببخشیدا ولی من بابامو ترجیح می دم حداقل دیگه می دونم که اسارتم دائمی نیست. سی سالو که رد کنم دیگه آزاد می شم. ولی اون مرتیکه رو چه جوری می تونم کله کنم؟

- اشتباهت همینجاست دیگه! من که نمی گم بیا برو دائمی زن یکی شو که ...

جیغ زدم:

- گاله تو ببند شبنم! من بیام برم صیغه بشم؟ مگه فاحشه ام؟

- اوییییی حرف دهنتو بفهما! فاحشه ها صیغه نمی شن همین جوری راحت حال می کنن! اولاً ... دوماً کی گفت صیغه؟!!! البته اونش دیگه به خودت مربوطه که دائمی باشه یا موقت. ولی تو زن یه نفر بشو که میخواد بره اونور آب یه پولیم بهش بده. اونم تو رو می بره اونور و بعد از هم جدا می شین به همین راحتی! یا یه نفرو پیدا کن که به شکل صوری با تو ازدواج کنه بعدش تا رفتین اونور ازش جدا شو. یه پولیم بهش بده. اونم بر می گرده به همین راحتی!

- چرت و پرت می گیا! می دونی این کار یعنی چی؟ اول از همه دارم به اعتماد بابام خیانت می کنم. دوما دارم خودمو زیر سوال می برم. بعدشم این کار یه ریسکه از کجا معلوم که طرف راضی بشه منو طلاق بده؟ اگه دبه در آورد چه خاکی تو سرم کنم؟

- دیگه اونش به خودت بستگی داره. باید یه جوری شرط و شروط بذاری که نه سیخ بسوزه نه کباب

از جا بلند شدم و در حالی که نفس عمیقی می کشیدم گفتم:

- نه این کار شدنی نیست ... از فکرش بیاین بیرون ... باید بریم دنبال یه راه بهتر.

بنفشه سری تکان داد و گفت:

- می دونستم قبول نمی کنی. ولی اینو هم بدون که بابای تو تحت هیچ شرایطی دیگه ای راضی نمی شه.

همینطور که داشتم از پله های زیر زمین بالا می رفتم گفتم:

- مهم نیست! راضی نشه. بهتر از این کاره.

 

 

 

شب بود. بنفشه و شبنم رفته بودن. تنها نشسته بودم جلوی لب تابو الکی چت می کردم. کاری جز چت کردن و تلویزیون نگاه کردن نداشتم. پسره عکسشو گذاشته بود گوشه صفحه. شبیه میمون بود من نمی دونم با چه اعتماد به نفسی این عکسو گذاشته! نوشت:

- عزیزم asl می دی plz؟

- شما اول ...

- سیامک 26 the

زیر لب گفتم:

- حقا که سیایی!

نوشتم:

- رز 28 teh

سنمو بالاتر گفتم که دمشو بذاره روی کولشو بره. خوشم نیومده بود ازش ولی با اینحال نمی دونم چرا داشتم جوابشو می دادم. نوشت:

- او عزیزم از من بزرگتری

- آره ببخشید که دو سال زود به دنیا اومدم. دوست داری برم توی فیریزر تو بری توی زودپز؟

- نکنی این کارو خوشگل خانوم

- تو مگه منو دیدی که می گی خوشگل خانوم اولا ... دوما چرا اینکارو نکنم؟ برای نجات جون تو هم که شده باید این کارو بکنم.

- نجات جون من؟

- آره عزیز دلم می ترسم افسردگی بگیری خودکشی کنی خونت بیفته گردنم.

اسمایل خنده گذاشت و نوشت:

- شیطون خانوم ... من اصلا با بزرگتر بودن تو مشکلی ندارم تو چطور؟

- نه چه مشکلی؟ توام جای پسرم ...

(خنده)

- یعنی دو سالت بوده منو زاییدی؟

- آره اونموقع علم هنوز پیشرفت نکرده بود.

- قربون این علم که توی شهر شما انگار داره برعکس پیشرفت می کنه.

اینبار نوبت من بود که اسمایل خنده بذارم نوشت:

- دانشجویی؟

آهی کشیدم و گفتم:

- نه دیگه از ما گذشته

- تموم کردی؟

- آره ...

- چی خوندی؟

- پزشکی ...

-wow

- چیه هنگ کردی؟

- پس من دارم با یه خانوم دکتر چت می کنم!

چقدر اوسکول بود! آخه دکتر وقت چت کردن داره مرتیکه نفهم چلمنگ؟! نوشتم:

- آره تخصص زنان و زایمان!

- چه تخصص شیرینی!

مرتیکه هیز! نوشتم:

- واسه آقایون شیرین تره تا خانوما

- شنیدم دیگه این تخصصو به آقایون نمی دن.

اومدم بگم جدی؟! دیدم سه می شه. الکی نوشتم:

- آره

- می تونی یه لطفی به من بکنی؟

- چه لطفی؟

- می ترسم بگم بگی چه پروئه! هنوز هیچی نشده چه انتظارا داره!

- بگو می شنوم ...

- راستش من یه دوستی دارم که تازگی با دوست دخترش به هم زده ... ولی دختره ول نش نیست. چون بالاخره بینشون یه اتفاقایی افتاده و حالا دختره دیگه دختر نیست.

من چی فکر م یکردم چی شد! گفتم حالا پیشنهاد بی شرمانه می ده بهم یه ذره سر کارش می ذارم. ولی با این حال رادارام روشن شد و با کنجکاوی و نیش باز گفتم:

- خب ...

- حالا میخواستم اگه تو میتونی یه کاری برای این دختره بکنی بلکه دیگه دست از سر دوست من برداره ..

- منظورت اینه که هایمنشو ترمیم کنم؟

حالا خوبه اسم علمیشو می دونستم که یه ذره کلاس بذارم. اونم انگار یه چیزایی حالیش بود که گفت:

- آره ... آره می تونی؟

- معلومه که می تونم ... با این که غیر قانونیه ولی شمایی دیگه کاریش نمی شه کرد.

- وای واقعاً نمی دونم چه جوری ازت تشکر کنم! از خجالتت در میایم.

اوه اوه دو نفره هم می خوان از خجالتم در بیان!!!!

- خواهش می کنم نیازی به جبران نیست

- خانومی! حالا می شه آدرس مطبتو بدی؟ کی بیایم؟

- مطب که نمی شه باید بیاریش خونه ام. چون توی مطب دستم باز نیست

- آهان آره راست می گی. باشه ... باشه ... آدرس خونه تونو با تاریخی که می تونی بگو.

داشتم از زرو خنده جیش میکردم به خودم. پسره ابله احمق! یه آدرس الکی گفتم و گفتم پس فردا ساعت 5 صبح بیان که نگهبان ساختمونم خواب باشه. پسره بیچاره کلی تشکر کرد و خداحافظی کرد رفت. در لبتابو بستم و در حالی که هنوزم می خندیدم گفتم:

- حقته! هم حق تو که اینقدر خنگ و خلی که به 4 تا کلمه حرف تو چت اعتماد می کنی. هم حق دوستته که اون دخترو بدبخت کرده و حالا می خواد ولش کن. هم حق اون دختره اس که اینقدر شل بوده و گذاشته اون پسره این بلا رو سرش بیاره. همتون که زابراه شدین اونوقت می فهمین یه من ماست چقدر کره داره. با صدایی که از پایین اومد از اتاق خارج شدم و دیدم بابا اومده. باهاش قهر بودم. حق نداشت روی من دست بلند کنه. با اینحال رفتم پایین هنوز کارم بهش گیر بود.

 

بابا کنار عزیز جون نشسته بود و مشغول گپ زدن بودن. با دیدن من گل لبخند روی لبهای هر دو شکفت. زیر لب سلامی زمزمه کرد و رو به عزیز جون گفتم:

- گشنمه عزیز جون ... روده ام دیگه داره منو می خوره! کی شام می دی بهمون؟

- قربون اون معده ات برم من مادر ... یه چیکه صبر کن تا بابات چاییشو بخوره بعد شامو می کشم.

بابا گفت:

- من خوردم عزیز ... شامو بکش که این عزیز دل بابا گشنه نمونه.

پاچه خوار! تازه رفته فکر کرده دیده چه کاری کرده حالا می خواد دل منو به دست بیاره. عزیز از جا برخاست و به آشپزخانه رفت. بابا دستشو به سمتم دراز کرد و گفت:

- نبینم عروسک بابا چشماش غمگین باشه.

جوابی ندادم. پامو روی اون پا انداختم و با ناخن بلند شست پام روی شیشه میز ضرب گرفتم. بابا که دید جواب نمی دم گفت:

- قهری بابا؟

- ....

- ته تغاری؟!

- ...

بابا خم شد و از زیر میز بسته ای رو خاج کرد و گفت:

- خیلی خب حالا که باهام حرف نمی زنی منم این کادوی خوشگلو بهت نمی دم.

اه انگار داشت بچه خر می کرد! اونم با یه آبنبات! خواستم از جا بلند شم و پیش عزیز برم که دستمو گرفتم و گفت:

- بگم ببخشید کفایت می کنه؟

توی چشماش نگاه کردم با یه دنیا کینه و گفتم:

- بار اولت بود بابا!

- عصبیم کردی!

- هر کاری هم که می کردم ... یادم نمی یاد روی آتوسا دست بلند کرده باشی ... با اون گندی که بالا آورد.

- اون مریض بود نیاز به کمک داشت نه کتک!

- منم دیشب دست کمک به طرفتون دراز کردم.

- و من هم بهت کمک کردم. دوست ندارم بذارم بری ... چون می دونم چی در انتظارته ...

- من اگه کاره ای بودم همین طرف صد تا کار کرده بودم تا حالا ... آتوسا قبل از رفتنش اینجا دوست پسر داشت! یادتون که نرفته.

بابا سرشو زیر انداخت و گفت:

- آتوسا شوهر کرده! اینو بفهم .... دیگه حق نداری از این حرفا در موردش بزنی. یه وقت به گوش مانی می رسه.

- مانی خودش همه چیو می دونه.

- در هر صورت ...

- بابا من کاری به این کارا ندارم ... بذار من برم. شما هم ماهی یه بار بیا به من سر بزن.

خندید و گفت:

- این حرفت منطقیه به نظر خودت؟

از خنده بابا شیر شدم. خودمو کشیدم کنارش و در حالی که دست می انداختم دور گردنش گفتم:

- بابا تو رو خدا ... خودت می دونی که من از هر چی که خلاف باشه بیزارم. محاله اونور که رفتم اصل خودمو فراموش کنم. بابا به خدا فقط می خوام دکتر بشم.

بابا که عصبی شده بود گفت:

- محاله ترسا ... اینقدر اصرار نکن! وقتی گفتم نه ... یعنی نه!

از جا برخاستم و با خشم گفتم:

- لعنتی!

خواستم به اتاق بروم که عزیز صدا زد:

- ترسا بدو شام ...

اینقدر گرسنه بودم که دیدم طاقت قهر کردن با شکمم را ندارم. راهم را به سمت آشپزخانه کج کردم و پشت میز نشستم. خیلی عنق غذا کشیدم و مشغول خوردن شدم. کمی که در سکوت سپری شد بابا گفت:

- راستی ترسا یادت باشه فردا بری شرکت مانی ...

دست از خوردن کشیدم و گفتم:

- اونجا برای چی؟

- یه چک نوشتم که باید ببری بدی به مانی ... بعدش هم برو خونه آتوسا برای شام دعوتمون کردن.

- خونواده مانی هم هستن؟

- نمی دونم شاید ... برای چی؟

- همین جوری ...

دوباره مشغول خوردن شامم شدم. تا به حال نشده بود ما به خانه آتوسا برویم و خانواده شوهرش نباشن. یه جورایی می خواست فرق نذاره. مانی یه برادر بیست و نه ساله به اسم نیما و یه خواهر 24 ساله به اسم مانیا داشت. آبم با خواهرش ت

نظرات شما عزیزان: